Happy new year!!

Lieve allemaal,

Happy new year!! :)
Ik hoop dat jullie allemaal een mooie jaarwisseling hebben gehad en liefdevolle kerstdagen. Wij hadden dat gelukkig zeker. Maar daar kom ik later even op terug. Ik stap eerst een paar maandjes terug, toen ik begon met mijn nieuwe baan...

Vol enthousiasme ben ik gestart aan mijn nieuwe baan als juf voor groep 3 op basisschool Broadmere. Hier heet dat overigens Year 1.
Ik heb 30 leerlingen in mijn klasje waarvan de meeste niet uit Engeland komen. Werk eigenlijk in de randstad van Londen. Gelukkig spreken de leerlingen wel allemaal Engels (sommige nog gebrekkig maar ze snappen wat je van ze vraagt). Ouders daar in tegen spreken lang niet allemaal Engels. Vertel je aan het eind van de dag dat hun zoontje vandaag straf kreeg omdat het niet goed luisterde, dan lachen ze naar je en knikken. Begrijpen er geen bal van ;).

In Engeland werken ze niet met methoden/boeken. Het was dus flink zoeken en puzzelen om uit te vinden wat ik die leerlingen nu iedere dag ga aanbieden. Ik ben er dan ook erg veel mee bezig geweest. Ook in de avonden en in het weekend. In het begin had ik daar geen probleem mee, ik vond het leuk om te doen en leerde er veel van. En ik wilde geen halve lesjes geven.
Echter toen ik eenmaal herfstvakantie kreeg (na 7 weken ploeteren) bleek dat ik me misschien iets te goed/veel/hard had ingezet. Ik was totaal uitgeput, kon alleen nog maar op de bank liggen. De gedachte dat ik het avondeten moest maken was bijvoorbeeld al te veel. Eerst wilde ik er niets over loslaten, ik dacht ik los het zelf wel op. Maar na 2 dagen bleek het toch nodig om in ieder geval Ingmar in te lichten. Hij begreep het wel, 'je hebt ook zoveel gedaan', zei hij. Vervolgens is hij een dagje vanuit huis gaan werken zodat hij voor mij kon zorgen. Ik heb de hele dag op de bank gelegen / in bed gelegen en hij maakte eten, ruimde op, zetten een filmpje voor me aan en bracht me thee. Daar kon ik wel aan wennen, maar het was maar voor 1 dag hihi.

Het schud je wel wakker. Ik mag doen wat ik het liefste doe, mijn eigen klasje lesgeven. Maar ik ben juf geworden en tegenwoordig wordt er van een juf al veel gevraagd. Je bent naast juf (iemand die kinderen les geeft) ook gedragsspecialist, organisator, opvoedkundige, soms een psycholoog voor ouders en je hebt een enorme berg aan papierwerk. Maar hier in Engeland ben je daarnaast ook nog lesontwerper. Je hebt enkel de leerlijn die je verteld wat kinderen aan het eind van een periode moeten kunnen. Hoe ze daar komen, en wat je doet wanneer ze er niet lijken te kunnen komen, dat zoek je zelf maar uit.
En nog gekker.. de juf van vorig jaar heeft dit ook allemaal uitgezocht maar er niets van opgeslagen of in mappen bewaard. Ik begin gewoon weer vanaf 0.
Gekke Engelse!

Tijdens diezelfde herfstvakantie kregen we helaas ook slecht nieuws vanuit Nederland. Een dierbare vriendin van de familie bleek alvleesklier kanker te hebben.. Na dit bericht dacht ik alleen maar: Ik ga naar Nederland!
2 dagen later, nog een slecht bericht erbij.. de vader van Sander (vriend van Ingmar) was overleden. Hij heeft 3 jaar gevochten tegen kanker.
Je hoorde het wel vaker om je heen en je wist al wel dat het een verschrikkelijke ziekte is, maar als het zo dichtbij komt snap je pas dat het echt een kanker ziekte is!

De vlucht naar Nederland die ondertussen geboekt was, werd vervroegd zodat we er voor Sander en zijn familie konden zijn tijdens de begrafenis.
Wat een raar bezoek aan Nederland was dat. Je bent er voor vrienden en dat vonden zij gelukkig heel fijn. Maar je bent er om afscheid te nemen van een vader en om op bezoek te gaan in het ziekenhuis bij een hele goede vriendin, Imca.

Gelukkig is Imca onwijs sterk en hebben we haar tijdens de kerstvakantie thuis kunnen bezoeken. Imca het was fijn om je een dikke knuffel te kunnen geven!

Met nog steeds wat vermoeidheid in de benen en het negatieve nieuws, ging het werk natuurlijk wel gewoon door. Echter had ik met mezelf afgesproken dat er in de avonden en in het weekend niet aan school gewerkt wordt. Dit hielp om de energie weer terug te krijgen.

Gelukkig hebben we ook nog mooie dingen gedaan in de tussentijd. Wim en Maria zijn hier geweest om te kerstshoppen, de kerstlichtjes en kerstbomen waren weer overal te zien en we zijn naar de Woking firework show geweest. Altijd mooi, vuurwerk!

Ingmar en ik zijn ook samen in de London eye geweest en naar de musical Aladin. Erg mooie en grappige Disney musical.

En toen was het dus kerstvakantie en kwamen we voor 11 dagen naar Nederland. Heerlijk om iedereen weer even te zien, lekker samen te eten, cadeautjes uit te pakken en tot in de late uurtjes te kletsen en drinken. Ook 2 dagen heerlijk niets gedaan, we hebben de Harry Potter dvd box gekregen voor kerst en hebben heerlijk de eerste 3 films al gezien :).
Lieve vriendinnetjes, lieve familie, we vonden het erg gezellig om jullie allemaal weer te zien en goede gesprekken te hebben. We wensen iedereen een 2018 met zoveel mogelijk mooie momenten!

Wie weet zien we jullie met carnaval weer!!

Dikke kus
Anouk en Ingmar